Het ontwerp van de baan moet aan enige voorwaarden voldoen om straks ’n boeiend kijkspel op te leveren.
Als eerste wilde ik 3 zichtmomenten voor de toeschouwer maken: 1) start- en stoppunt van de wagen, 2) zichtmoment op de 2e etage 3) een ‘glijbaan’ vanaf de 1e etage naar de begane grond. Deze zichtmomenten moeten centraal, in het midden van de baan, zichtbaar zijn zodat er afwisseling ontstaat met redelijk wat actie. Wat je wel vaker ziet bij spookhuizen in miniatuur is dat de wagens steeds dezelfde rondjes draaien. Dat is erg voorspelbaar en dus ook saai. Ik wilde dat voorkomen.
Bij het ontwerp ben ik gebonden aan de vorm van de ‘Scalextric’-baandelen (afkomstig van de gelijknamige racebanen) die ik voor de baan wil gaan gebruiken. Daardoor wordt deze attractie wel wat groter maar ondanks dat past hij qua formaat (ongeveer 1:20) goed bij de rest van mijn kermis.
Hier zie je zo’n ‘Scalextric’-baandeel. Zoals duidelijk te zien is heeft dit baandeel 2 sporen terwijl in ’n spookhuis maar één spoor gebruikt zal worden. Ik heb dus alle baandelen op de lintzaag doormidden gezaagd.
Na ’n beetje speurwerk op Marktplaats heb ik flink wat baandelen weten te bemachtigen. Vervolgens heb ik die in de huiskamer (na flink wat puzzelen) op tafel in elkaar gestoken in de vorm die ik wilde hebben. Dat was overigens al in 2014.
Om straks, als de daadwerkelijke bouw gaat beginnen, alle delen weer op hun oorspronkelijke plek te krijgen, heb ik alles genummerd.
En zo werd het 2021, het jaar waarin ik besloot om er nu echt eens aan te gaan beginnen! Dus heb ik de baandelen weer tevoorschijn gehaald en de baan weer in elkaar gestoken. Dit keer op de vloer van mijn garage. Gelukkig had ik alle delen genummerd want het was toch nog wel ’n klusje om alles weer op zijn oorspronkelijke plek te krijgen!
Zoals goed te zien is zijn het toch flink wat baandelen geworden, ongeveer 60 stuks! Door baandelen samen te voegen heb ik dit aantal flink omlaag gebracht.
Nu kon ik de baan opmeten en aan de hand van die maten heb ik ’n tafel gemaakt waarop de baan gebouwd kon gaan worden.
Ik heb er voor gekozen om de baandelen te ontdoen van hun plastic zijkanten zodat er alleen ’n geleiderail over bleef. (De geleiderail heeft 2 functies; het sturen van de karretjes en het verzorgen van de stroomtoevoer.) Die zijkanten heb ik gemaakt van hout, één laag triplex en daarop ’n dikkere laag vezelplaat. Dat betekende veel teken en zaagwerk.
Hier zie je hoe een en ander in zijn werk gaat.
De baan is geheel demontabel niet alleen vanwege het vervoer maar ook omdat echte kermisattracties ook altijd demontabel zijn. Bovendien vind ik het opbouwen van de attracties een wezenlijk onderdeel van mijn hobby! Hier zie je de baandelen op mijn werkbank liggen.
Alle delen worden straks door middel van schroeven aan elkaar gekoppeld.